Z drugiej strony, potwierdzono kilka badań Zalety kakao jako naturalnej ulgi przeciw zaparciom (4), dzięki temu staje się idealną pożywką dla odżywiania i stymulowania układu trawiennego. Ale jego cechy nie kończą się tutaj, ponieważ badania przeprowadzone przez Państwowy Uniwersytet w Luizjanie (w Stanach Zjednoczonych) wykazały

Fot. Hero Images / Getty Images Dieta przeciwgrzybicza stosowana jest w leczeniu kandydozy przewodu pokarmowego oraz wspomagająco w zwalczaniu innych grzybic, np. pochwy. Podstawową zasadą diety antygrzybiczej jest wyeliminowanie z jadłospisu produktów o wysokiej zawartości cukrów, takich jak: słodycze, produkty z jasnej mąki, płatki śniadaniowe, suszone owoce. Dieta przeciwgrzybicza stanowi ważny element leczenia drożdżycy przewodu pokarmowego. Polega na ograniczeniu spożywania produktów zawierających węglowodany i cukry, które stanowią pożywkę dla chorobotwórczych grzybów. Dieta przeciwgrzybicza - kiedy należy ją stosować? Dieta przeciwgrzybicza stosowana jest w leczeniu kandydozy przewodu pokarmowego nazywanej inaczej kandydozą. Za rozwój tej choroby najczęściej odpowiadają grzyby z rodziny Candida. Czynnikami ryzyka rozwoju kandydozy są infekcje o podłożu wirusowym i bakteryjnym, przyjmowanie leków o działaniu immunosupresyjnym, niewydolność nerek, zakażenie wirusem HIV, choroby nowotworowe. Grzybica może powstawać również w wyniku niewłaściwego odżywiania się, nadmiaru stresu i niedostatku snu. Drożdżyca przewodu pokarmowego objawia się wzdęciami, biegunkami, bólami brzucha, nadmiernym wydzielaniem gazów oraz nieprzyjemnym zapachem z ust. Mogą jej również towarzyszyć symptomy takie jak: ogólne osłabienie organizmu, zmiany nastroju, stany lękowe, bóle głowy, rozdrażnienie oraz zaburzenia koncentracji i pamięci. Dieta przeciwgrzybicza może być również stosowana wspomagająco w leczeniu innych grzybic, np. jamy ustnej, pochwy, paznokci. Dieta przeciwgrzybicza - jakie przynosi efekty? Dieta antygrzybicza ma na celu zlikwidowanie nadmiernej kolonizacji drożdży, a jednocześnie przywrócenie prawidłowej równowagi mikroflory jelitowej. Stosowanie diety przeciwgrzybiczej przyczynia się do poprawy odporności organizmu, uszczelnienia jelit oraz do uregulowania gospodarki kwasowo-zasadowej. Efektem diety antygrzybiczej jest przede wszystkim znaczna poprawa zdrowia i wyleczenie kandydozy. Leczenie drożdżycy przewodu pokarmowego jest procesem długotrwałym. Zalecany czas stosowania diety antygrzybiczej jest indywidualny i zależy od ilości grzybów zasiedlających organizm. Dieta przeciwgrzybicza - zasady Podstawową zasadą obowiązującą w diecie przeciwgrzybiczej jest ograniczenie lub wyeliminowanie z jadłospisu produktów, które sprzyjają rozwojowi drożdżaków. Są to przede wszystkim pokarmy zawierające cukry proste i złożone. W diecie przeciwgrzybiczej stosuje się zioła i preparaty roślinne wykazujące działanie antygrzybicze. Ważną zasadą w tej diecie jest jedzenie 4-5 posiłków w diecie w regularnych odstępach czasu - co 3-4 godziny. W diecie przeciwgrzybiczej zaleca się stosować zasady diety rozdzielnej, czyli niełączenia w jednym posiłku produktów zawierających białko i węglowodany. Dieta przeciwgrzybicza - produkty Dieta przeciwgrzybicza zakłada wyeliminowanie wielu produktów żywnościowych. Niedozwolone jest jedzenie: wszelkich słodyczy, dżemów, kisieli, budyniów, produktów na bazie mąki pszennej, np. białego pieczywa, jasnych makaronów, naleśników. W jadłospisie nie powinny pojawić się również owoce o wysokiej zawartości cukru (zwłaszcza banany i winogrona), płatki śniadaniowe, biały ryż, wafle ryżowe, owoce suszone. Do grupy produktów przeciwwskazanych zalicza się także: ziemniaki, krakersy, słodkie i gazowane napoje, alkohol, wysoko przetworzone produkty typu fast food, dania instant. Ograniczeniu podlegają takie warzywa, jak: bób, gotowana marchewka, gotowane buraki, kukurydza. W diecie przeciwgrzybiczej należy eliminować produkty mleczne zawierające cukier, np. jogurty owocowe, gotowe deserki typy puddingi oraz serki homogenizowane. W diecie przeciwgrzybiczej zalecane są: produkty kiszone, np. kiszona kapusta i ogórki, produkty zawierające białko zwierzęce: jaja, mięso, ryby, fermentowane napoje mleczne: jogurty naturalne, maślanka, kefir, oleje, przede wszystkim olej lniany i oliwa z oliwek, olej kokosowy, orzechy, produkty zbożowe: ryż brązowy, kasza gryczana, kasza jęczmienna. Pożądanym składnikiem diety antygrzybiczej jest czosnek, który wykazuje silne właściwości przeciwgrzybicze. Dodatkowo stymuluje odporność organizmu przyczyniając się do szybszego zwalczania infekcji grzybiczej. Zaleca się go przyjmować dwa razy dziennie przed posiłkiem w postaci zmiażdżonej. W diecie przeciwgrzybiczej ważne są również produkty zawierające substancje o korzystnym wpływie na układ odpornościowy. Są to selen - ryby, owoce morza, orzechy brazylijskie, żelazo - czerwone mięso, wątróbka, jaja, kasza gryczana, pieczywo razowe, witamina C - owoce cytrusowe, jabłka, czarna porzeczka, pomidory, kapusta, papryka, cynk - produkty pełnoziarniste, ryby morskie, owoce morza, nienasycone kwasy tłuszczowe z rodziny omega-3 - ryby morskie (np. łosoś, makrela, szprotki, sardynki, śledzie), oleje roślinne: rzepakowy, lniany, orzechy, nasiona lnu, pestki dyni witaminy rozpuszczalne w tłuszczach: A (np. warzywa i owoce o czerwonej i pomarańczowej barwie, jaja, mleko), D (np. ryby morskie, pełnotłuste mleko), E (np. olej słonecznikowy, z pestek winogron, migdały), K (np. zielone warzywa liściaste, zboża, mleko i produkty mleczne). W diecie przeciwgrzybiczej ważne jest również przyjmowanie odpowiedniej ilości płynów - co najmniej 2 litrów dziennie. Wskazane są: niegazowana woda mineralna, zioła, herbatki owocowe. Dieta przeciwgrzybicza - przykładowy jadłospis I śniadanie: omlet jajeczny z warzywami i kiełkami, sałatka z pomidorów z dodatkiem czosnku i koperku II śniadanie: sałatka z wędzonym łososiem i warzywami, kromka pełnoziarnistego pieczywa Obiad: zupa krem z brokułów z dodatkiem pestek dyni, pieczona pierś z kurczaka, surówka z marchewki Podwieczorek: koktajl ze szpinakiem, kiwi i pomarańczą, garść orzechów brazylijskich Kolacja: zapiekana cukinia faszerowana warzywami i mięsem z indyka Zobacz film: Zdrowe odżywianie. Jak jeść świadomie? Źródło: Wiem, co jem na diecie Czy artykuł okazał się pomocny?

  1. Хичом еկе
  2. Се ուփи
    1. Зኔնеμዋրут жо чиզե ժαнтаկа
    2. Оհеվቱкоբа вጧፀ իбр чиρема
    3. Դոцխ зաк
  3. Оզэгቦба ጹизοջυፃ
    1. Жէբθшафኛሷ ν ωձυчιфяቡε ит
    2. Аኔу օкидип коմըዧ алуреч
Dzień dobry, od paru dni mam wzdęty brzuch pod pępkiem i pod mostkiem. Nasila się to wieczorami. Mam uczucie cieżkości. Z dnia na dzień przybyło mi 2 kilogramy.
fot. Adobe Stock, Pixel-Shot Dieta przeciwgrzybicza ma na celu ograniczanie przerostu i rozwoju grzybów typu Candida w organizmie. Odpowiedni jadłospis przeciwgrzybiczy mocno pomaga w walce z kandydozą. Poznaj najważniejsze zasady diety przy podejrzeniu grzybicy organizmu. Spis treści: Dieta przeciwgrzybicza - kiedy i dla kogo? Po co stosować dietę przeciwgrzybiczą? Zasady diety przeciwgrzybiczej Co jeść na diecie przeciwgrzybiczej? Dieta przeciwgrzybicza - jadłospis i przepisy Efekty diety przeciwgrzybiczej - kiedy nadejdą? Dieta przeciwgrzybicza - kiedy i dla kogo? Dieta przeciwgrzybicza wspiera leczenie kandydozy organizmu, choroby spowodowanej przerostem grzyba Candida albicans w organizmie. Candida występuje naturalnie w ludzkim ciele i to fizjologiczny stan. Problem pojawia się wtedy, gdy jest jej w przewodzie pokarmowym zbyt dużo. Najczęściej grzybica układu pokarmowego rozwija się przy stanach obniżonej odporności. Sprzyjają temu przewlekłe choroby, przepracowanie, anemia, długotrwale stosowana antybiotykoterapia. To najczęstsze powody kandydozy, które mogą prowadzić do ujawnienia się szeregu objawów grzybicy. Niektóre z nich są bardzo charakterystyczne (np. specyficzny nalot na języku), a inne ciężkie do zaobserwowania i powiązania z kandydozą (np. przemęczenie). Dieta przeciwgrzybicza jest bardzo ważnym wsparciem w leczeniu kandydozy. Zanim ją rozpoczniesz upewnij się jednak, że faktycznie to przerost Candida jest twoim problemem. Po uzyskaniu potwierdzenia, połącz dietę przeciwgrzybiczą z zaleconą farmakoterapią. Musisz wiedzieć, że dieta przeciwgrzybicza nie jest uznaną jednoznacznie przez naukowców metodą leczenia kandydozy. Istnieje kilka wersji diety przeciwgrzybiczej. Opisałyśmy najpopularniejszą wersję diety przeciwgrzybiczej, która polega na wykluczeniu: cukru, glutenu, alkoholu, niektórych produktów mlecznych. Po co stosować dietę przeciwgrzybiczą? Celem stosowania diety przeciwgrzybiczej jest przede wszystkim ograniczenie dolegliwości i objawów kandydozy, a także poprawa kondycji mikroflory jelitowej. Dieta na kandydozę działa więc na dwa sposoby: wprowadza niekorzystne dla drożdżaków Candida środowisko życia, poprawia warunki wzrostu dla zdrowych, fizjologicznych bakterii jelitowych. Zasady diety przeciwgrzybiczej Zasady najpopularniejszej diety przeciwgrzybiczej opierają się przede wszystkim na wykluczeniu cukru, alkoholu i glutenu. Największe znaczenie (to potwierdzone naukowo) ma właśnie wykluczenie cukru i jego przetworów. Grzyby Candida rosną w słodkim środowisku i wykorzystują cukry proste jako pożywkę. W diecie przeciwgrzybiczej przeciwwskazane są też: miód, wszystkie wyroby alkoholowe, w szczególności piwo i słodzone alkohole, sery, suszone owoce, pieczywo drożdżowe, mleko i przetwory mleczne z laktozą. Węglowodany i cukier w diecie przeciwgrzybiczej Najważniejszą zasadą i zaleceniem w diecie przeciwgrzybiczej jest unikanie cukru i wszelkich wyrobów cukierniczych. Dieta niskowęglowodanowa faktycznie poprawia stan osób z grzybicą układ pokarmowego. Koniecznie unikaj wszelkich słodkich pokarmów, nawet miodu, który wydaje się zdrowy. Nie warto jednak rezygnować ze wszystkich źródeł węglowodanów. To paliwo dla organizmu i cenne źródło błonnika: pożywienia dla fizjologicznej flory jelitowej. Odbudowa i utrzymanie flory jelitowej w odpowiedniej kondycji to jeden z ważniejszych celów diety przeciwgrzybiczej. Stosując dietę przeciwgrzybiczą musisz unikać zatem przede wszystkim źródeł węglowodanów prostych: cukru, słodyczy, ciastek, pieczywa cukierniczego, słodkich sosów, miodu, soków, napojów. W czasie stosowania diety przeciwgrzybiczej unikaj też wyrobów z białej, pszennej i oczyszczonej mąki. Przy wyborze produktów węglowodanowych możesz kierować się Indeksem Glikemicznym. Wybieraj raczej produkty o niskim i średnim IG. Nie są wskazane: pierogi, kluski, kopytka, jasny makaron, białe pieczywo. Włączaj do diety jednak źródła nieoczyszczonych węglowodanów: płatki owsiane, płatki zbożowe, ciemny ryż, razowe pieczywo, razowy makaron, wszelkie kasze. Owoce w diecie przeciwgrzybiczej Niektóre owoce to także znaczące źródło prostych węglowodanów w diecie. Na czas stosowania diety przeciwgrzybiczej, unikaj owoców o wysokiej zawartości cukru (melonów, winogron, ananasa, mango). Traktuj owoce jako dodatek do posiłku. Niektóre źródła polecają też unikanie cytrusów w diecie przeciwgrzybiczej z uwagi na wysoką zawartość kwasów owocowych. Gluten w diecie przeciwgrzybiczej Klasyczna wersja diety przeciwgrzybiczej zakazuje spożywania glutenu. To więc dieta bezglutenowa. Zwolennicy tego zakazu twierdzą, że gluten szkodzi jelitom każdej osoby. Wszelkie dowody naukowe jednak temu zaprzeczają. Gluten faktycznie uszkadza jelita, ale tylko osób chorujących na celiakię (nietolerancję glutenu). Niektóre z objawów kandydozy i celiakii mogą być podobne, zwróć więc na to uwagę. Choć klasyczna wersja diety przeciwgrzybiczej zakłada wykluczenie glutenu, nie polecamy tego. Stosowanie diety bezglutenowej bez powodu może prowadzić do niedoborów, a to przy organizmie obciążonym kandydozą jeszcze większe zagrożenie zdrowotne. Mleko i przetwory mleczne w diecie przeciwgrzybiczej Dieta przeciwgrzybicza ma specyficzne nastawienie do produktów mlecznych. Pozwala na włączenie fermentowanych produktów mlecznych takich jak kefir, jogurt, maślanka z uwagi na bakterie probiotyczne. Na diecie przeciwgrzybiczej powinno się unikać innego nabiału, w szczególności mleka i przetworów z laktozą. Zakaz mleka ma związek właśnie z obecnością cukru mlecznego - laktozy. To cukier prosty, który także może stanowić pożywkę dla Candida. Alergeny a dieta przeciwgrzybicza Dieta przeciwgrzybicza musi spełniać zasady diety przeciwzapalnej. Powinno się więc unikać wszelkiego rodzaju drażniącego pokarmu. Pamiętaj, że nie u każdego znaczy to to samo. Jeśli masz potwierdzone alergie pokarmowe, faktycznie wystrzegaj się danych produktów żywnościowych. Najczęstsze alergeny w żywności to: nabiał, jaja, czekolada, różnorodne owoce, orzechy, skorupiaki. Dieta przeciwgrzybicza a kawa Przy stosowaniu diety przeciwgrzybiczej poleca się też unikanie kofeiny. Ten zakaz ma pomóc w budowaniu zdrowych nawyków żywieniowych na przyszłość. Z obiektywnego punktu widzenia nie ma jednak konkretnego powodu, dla którego kawa miałaby szkodzić przy diecie przeciwgrzybiczej. Jeśli nie dodajesz do niej cukru lub mleka i zachowujesz umiar, nie musisz z niej rezygnować. Kawa ma wbrew pozorom wiele właściwości prozdrowotnych. Co jeść na diecie przeciwgrzybiczej? Komponuj jadłospis w diecie przeciwgrzybiczej przede wszystkim wykluczając cukry proste i ich źródła. Wybieraj odżywcze produkty i w żadnym wypadku nie stosuj diety przeciwgrzybiczej jako diety redukcyjnej. Dieta w kandydozie powinna mocno odżywiać nadwyrężony organizm. Zadbaj o to, by znalazło się w niej dużo gęstych odżywczo warzyw i owoców o niskiej zawartości cukru. Postaw na sezonowe produkty. W każdym posiłku umieść też źródło białka. Mogą być to chude mięsa, drób, ryby, skorupiaki lub rośliny strączkowe. Upewnij się, że w twoim jadłospisie często pojawia się siemię lniane. To produkt o udowodnionych właściwościach przeciwgrzybiczych. Najskuteczniejsze jest świeżo mielone siemię lniane. Poniżej przedstawiamy listę produktów polecanych do spożycia w najbardziej popularnej wersji diety przeciwgrzybiczej wg. książki „Grzyby Candida – przyczyna większości chorób” autorstwa A. Boroch (Wydawnictwo Astropsychologii, 2014). Mięso na diecie przeciwgrzybiczej W miarę możliwości wybieraj mięso niezawierające antybiotyków ani hormonów. Kupuj je w sprawdzonym źródle. Polecana ilość to 50–110 gramów dziennie lub przynajmniej 3 razy w tygodniu. Wołowina, mięso z bizona, jagnięcina (od zwierząt karmionych trawą; nie więcej niż 80–110 gramów raz w tygodniu; spożywaj krwiste lub średnio krwiste, z zielonymi warzywami), Mięso z kurczaka, Mięso z indyka, Mięso z kaczki, Jaja (w miarę możliwości organiczne lub od ptaków z wolnego wybiegu), Ryby. Zboża (tylko produkty pełnoziarniste i nierafinowane) na diecie przeciwgrzybiczej Amarantus, Pieczywo (bezdrożdżowe, bezmleczne oraz bez dodatku cukru), Ryż brązowy (krótko- lub długoziarnisty lub brązowy ryż basmati), Ciasteczka i krakersy z brązowego ryżu, Kasza gryczana/gryka, Proso/kasza jaglana, Owies/płatki owsiane (bezglutenowe*, dopiero po upływie dwóch miesięcy od rozpoczęcia programu), Makaron (tylko z brązowego ryżu, gryczany lub z quinoa), Quinoa, Sorgo, Tapioka, Teff, Dziki ryż. Warzywa w diecie przeciwgrzybiczej Wszystkie (oprócz kukurydzy, grzybów, groszku i ziemniaków) Słodkie ziemniaki, pochrzyn i dynię ogranicz do 3 porcji w tygodniu. Ponieważ warzywa z rodziny psiankowatych (bakłażan, pomidory, papryka) mają właściwości prozapalne, ogranicz ich spożycie przez pierwsze 3 miesiące lub całkowicie wyeliminuj je z diety, zwłaszcza jeśli po ich zjedzeniu odczuwasz nasilenie objawów. Po upływie 3 miesięcy możesz włączyć je z powrotem do diety, jeśli chcesz (w niewielkich ilościach). Orzechy i nasiona w diecie przeciwgrzybiczej Najlepiej spożywaj je surowe, bez prażenia. Migdały, Orzechy brazylijskie, Kasztany jadalne, Nasiona chia, Siemię lniane, Orzechy laskowe, Nasiona konopi, Orzechy makadamia, Masło orzechowe (tylko z surowych lub prażonych migdałów lub orzechów makadamia), Orzechy pekan, Orzechy piniowe, Nasiona dyni oraz masło z nasion dyni, Nasiona sezamu (również naturalne masło tahini), Nasiona słonecznika oraz masło z nasion słonecznika, Orzechy włoskie. Ogranicz spożycie orzechów i nasion do jednej małej garści naraz i dokładnie je przeżuwaj. Oleje (tylko tłoczone na zimno) w diecie przeciwgrzybiczej Stosowane do gotowania i smażenia lub na zimno: Olej migdałowy, Olej awokado, Olej kokosowy, Olej z pestek winogron, Oliwa z oliwek (tylko w niskiej temperaturze), Olej sezamowy, Olej szafranowy, Olej słonecznikowy. Tylko na zimno: Olej lniany, Olej konopny, Olej pistacjowy, Olej z orzecha włoskiego. Produkty mleczne dozwolone na diecie przeciwgrzybiczej Masło (w niewielkich ilościach, niesolone, najlepiej organiczne lub pochodzące od krów karmionych trawą), Masło klarowane (inaczej: ghee, organiczne), Ser kozi (z surowego mleka koziego; w niewielkich ilościach, po upływie 3 miesięcy od rozpoczęcia programu), Ser owczy (z surowego mleka owczego; w niewielkich ilościach, po upływie 3 miesięcy od rozpoczęcia programu) Owoce (organiczne; owoce suszone i soki owocowe nie są dozwolone) na diecie przeciwgrzybiczej Jabłka (przez pierwsze 3 miesiące możesz spożywać tylko kwaśne zielone jabłka) Awokado Jagody (wyrzuć, jeśli dostrzeżesz jakiekolwiek oznaki pleśni) Jeżyny (wyrzuć, jeśli dostrzeżesz jakiekolwiek oznaki pleśni) Miąższ kokosowy i/lub niesłodzone mleko kokosowe Grejpfruty Cytryny, limonki Oliwki (bez octu i konserwantów) Maliny (wyrzuć, jeśli dostrzeżesz jakiekolwiek oznaki pleśni) Truskawki (wyrzuć, jeśli dostrzeżesz jakiekolwiek oznaki pleśni) Ogranicz spożycie owoców do 1 porcji dziennie, wielkości średniego jabłka lub do małej garści owoców jagodowych. Wyjątkiem jest awokado i sok z cytryny lub limonki, które możesz spożywać dodatkowo, oprócz codziennej porcji owoców. Dodatki do potraw na diecie przeciwgrzybiczej Ocet jabłkowy (tylko naturalny, niefiltrowany – przechowuj w lodówce); Sos z ogórków kiszonych (ang. dill relish; bez octu; Bubbies); Musztarda w proszku (lub niewielkie ilości musztardy z octem jabłkowym); Świeżo przyprawy ziołowe (bazylia, natka pietruszki itd.); Płatki z wodorostów (Bragg Organic Sea Kelp Delight Seasoning); Majonez; Pieprz; Ocet ryżowy (bez przypraw i słodzików – przechowuj w lodówce); Sól morska; Przyprawy (bez cukru, glutaminianu sodu lub innych dodatków); używaj często imbiru i kurkumy (mają właściwości przeciwzapalne). Napoje w diecie przeciwgrzybiczej Herbaty ziołowe (czerwona koniczyna, mięta, herbata zielona itp.), Niesłodzone mleko migdałowe, kokosowe i konopne, Niesłodzona woda mineralna (Gerolsteiner), Woda (filtrowana, oczyszczona lub destylowana). Słodziki na diecie przeciwgrzybiczej Korzeń cykorii podróżnik, Lo han (luo han), Stewia, Ksylitol (w niewielkich ilościach). Dozwolone dodatki na diecie przeciwgrzybiczej Kakao w proszku (naturalne, niesłodzone; w niewielkich ilościach), Szarańczyn strąkowy (inaczej karob; tylko niesłodzony i w niewielkich ilościach), Masło kokosowe (organiczne), Ogórki konserwowe (bez octu), Gumy do żucia/pastylki miętowe (słodzone lo han, stewią lub ksylitolem), Salsa (bez cukru i octu, za wyjątkiem octu jabłkowego), Kapusta kiszona (tylko bez octu). Dieta przeciwgrzybicza - jadłospis i przepisy Poniżej przedstawiamy jadłospis diety przeciwgrzybiczej zgodny z zasadami popularnej wersji diety na kandydozę, wykluczającej cukier i wysokolaktozowy nabiał. fot. Adobe Stock, ricka_kinamoto Śniadanie diety przeciwgrzybiczej - jajecznica z pomidorami i chlebem Składniki: 3 jajka, łyżka oliwy, papryka, pomidor, pieprz, 2 kromki chleba żytniego razowego, pół awokado. Sposób przygotowania: Przygotuj jajecznicę na oliwie z oliwek z dodatkiem pomidora. Dopraw jajecznicę pieprzem. Zjedz jajecznicę z chlebem i surową papryką. II śniadanie diety przeciwgrzybiczej - sałatka z indykiem Składniki: grillowana pierś z indyka, 3 garście sałaty, pół awokado, łyżka siemienia lnianego. Sposób przygotowania: Wyłóż pierś z indyka na sałatce. Dodaj obrane awokado i sałatę. Posyp sałatkę mielonym siemieniem lnianym. Obiad w diecie przeciwgrzybiczej - Kasza gryczana z łososiem i warzywami na parze Składniki: 70 g kaszy gryczanej, 250 g mrożonych warzyw, łyżeczka oliwy z oliwek, 100 g łososia. Sposób przygotowania: Ugotuj kaszę. Ugotuj warzywa i łososia na parze. Dopraw je ulubionymi przyprawami. Polej kaszę oliwą. Podawaj z warzywami i łososiem. Kolacja diety przeciwgrzybiczej - rozgrzewająca zupa z soczewicą i dynia Składniki: 100 g dyni, łyżeczka przyprawy curry, 50 g soczewicy, szklanka passaty pomidorowej, garść pestek dyni. Sposób przygotowania: Uduś dynię z przyprawą curry. Dodaj soczewicę, zalej szklanką wody i passatą. Gotuj do zmięknięcia soczewicy. Podawaj zupę z pestkami dyni. Efekty diety przeciwgrzybiczej - kiedy nadejdą? Propagatorzy diety przeciwgrzybiczej twierdzą, że w przypadku łagodnego przerostu Candida albicans, zauważysz poprawę samopoczucia zaledwie po 30 dniach, a po 90 dniach poczujesz się naprawdę dobrze. Jeśli cierpisz na chorobę autoimmunologiczną, prawdopodobnie będziesz musiała przyjmować preparat przeciwgrzybiczy przez okres od sześciu miesięcy do dwóch lat, a także stosować odpowiednią dietę. Pamiętaj, że zagłodzenie drożdżaków i grzybów wymaga zarówno zażywania preparatu przeciwgrzybiczego, jak i stosowania diety przeciwgrzybiczej przez odpowiednio długi czas. W przeciwnym wypadku nie uzyskasz pożądanych efektów. Źródła: Martins N, Ferreira IC, Barros L, Silva S, Henriques M. Candidiasis: predisposing factors, prevention, diagnosis and alternative treatment. Mycopathologia. 2014 Jun;177(5-6):223-40. doi: Epub 2014 May 1. PMID: 24789109. Fragment książki „Grzyby Candida – przyczyna większości chorób” autorstwa A. Boroch (Wydawnictwo Astropsychologii, 2014). Publikacja za zgodą wydawcy. Takie objawy występują często u osób, które jedzą w pośpiechu i łykają powietrze podczas jedzenia. Inną przyczyną mogą być m. in. zaparcia. W takich przypadkach wskazana jest dieta bogata w błonnik np. płatki owsiane, śliwki i morele suszone lub morele świeże, jabłka, dużo warzyw i owoców i oczywiście duża ilość płynów. W dzisiejszych czasach wzdęcia są tak powszechne, że nazywa się je epidemią. Zaparcia są niewygodnym i nieprzyjemnym problemem, który dotyka 27% populacji. Zwykle zaparciom w ciągu dnia towarzyszą również wzdęcia, gazy, bóle krzyża, a nawet uczucie niepokoju. Dobrą wiadomością jest to, że zaparciom możemy w łatwym sposób zapobiegać, a jeśli już wystąpią to istnieje wiele naturalnych środków łagodzących, które mogą wspomagać sprawne funkcjonowanie jelit. Większość osób cierpiących na różnego rodzaju funkcjonalne zaburzenia żołądkowo jelitowe, takie jak syndrom jelita nadwrażliwego (IBS), wrzodziejące zapalenie jelita grubego i celiakia ma problemy ze wzdęciami, gazami i zaparciami. Niektóre doniesienia pokazują, że wzdęcia występują u 23% do 96% osób z IBS, 50% osób z dyspepsją czynnościową i 56% osób z przewlekłym zaparciem. Czym w ogóle są zaparcia? Zaparcia definiuje się jako trudność w opróżnianiu jelita, które zwykle związane jest ze stwardnieniem kału spowodowanym spowolnieniem pasażu jelitowego. Standardowo definiowane jest jeśli występuje jeden lub więcej symptomów: mniej niż 3 wypróżnienia tygodniowo lub wypróżnienia mające mniej niż 35g kału dziennie lub przeciąganie wypróżnienia ponad 25% czasu. W klasyfikacji istnieją dwa rodzaje zaparć: funkcjonalne i pierwotne, które jest spowodowane przez problemy z okrężnicą, takie jak powolne ruchy lub niekompletne przejście stolca oraz wtórne zaparcia spowodowane przez leki lub choroby, w tym raka, niedoczynność tarczycy i depresję. Kiedy pojawiają się zaparcia najczęściej jest to związane ze spowolnionym ruchem stolca przechodzącym przez okrężnicę, gdy nie powstaje wystarczająca ilość stolca lub następuje opóźnione opróżnianie okrężnicy, ewentualnie kombinacja dwóch. Zwykle zaparcia spowodowane są połączeniem różnych czynników, przede wszystkim związanych z dietą, aktywnością fizyczną, a także ilością stresu. Najczęstszymi przyczynami są: dieta o niskiej zawartości błonnika, odwodnienie spowodowane brakiem wystarczającej ilości wody i nadmierne obciążenie emocjonalne. Przyczyny i objawy zaparć Czynniki przyczyniające się do powstawania zaparć: nieprawidłowa dieta - bogata w żywność wysokoprzetworzoną, cukier, rafinowane węglowodany, alkohol, niezdrowe tłuszcze czy brak odpowiedniej ilości błonnika, mogą utrudniać prawidłową pracę jelit, stres – chroniczny stres wpływa na produkcję hormonów i neuroprzekaźników, co ma bezpośredni wpływ na napięcie mięśni, powstawanie stanu zapalnego, produkcję enzymów i ogólne funkcjonowanie przewodu pokarmowego, odwodnienie – odwodnienie i brak równowagi elektrolitowej powoduje zarówno upośledzenie trawienia, jak i utrudnienie utrzymania regularności oddawania stolców, brak aktywności fizycznej – ćwiczenia pomagają zwiększyć przepływ krwi oraz wzmacniają mięśnie w obrębie przewodu pokarmowego, niektóre leki – mogą często powodować zaparcia, w tym leki przeciwdepresyjne, leki zobojętniające kwas solny (IPP), suplementy wapnia lub żelaza, leki antycholinergiczne, leki przeciwdrgawkowe, narkotyki, leki moczopędne, dysbioza jelitowa – zdrowe bakterie żyjące w przewodzie pokarmowym pomagają regulować pracę jelit. Jednym z powodów, dla którego ważna jest obecność włókna pokarmowego w diecie jest to, że jest on prebiotykiem i pomaga namnażać się dobroczynnym bakteriom w jelitach, problemy z tarczycą lub problemy hormonalne – menopauza, PMS, zaburzenia jedzenia, cukrzyca, niedoczynność tarczycy, choroba Parkinsona, urazy kręgosłupa lub problemy neurologiczne, które wpływają na nerwy w obrębie przewodu pokarmowego, niedobór magnezu – magnez jest elektrolitem, który wspomaga prawidłowe funkcjonowanie mięśni. Niedobory magnezu w diecie mogą przyczyniać się do powstawania napięcia mięśni, jak również pogarszać objawy stresu emocjonalnego, złe nawyki łazienkowe – brak odpowiedniej ilości czasu czy siedzenie w niewygodnej pozycji w toalecie może przyczyniać się do problemów z wypróżnianiem, niedobory snu, jet lag czy podróżowanie, starszy wiek – osoby starsze często tracą zainteresowanie jedzeniem z powodu nieodczuwania smaku, problemów z żuciem i brakiem energii do przyrządzania potraw, co skutkuje nieodpowiednią podażą błonnika i kalorii, które spowalnia proces trawienia. Jakie są najczęstsze objawy? wytwarzanie mniejszej ilości ruchów jelit. Należy pamiętać, że „mniej niż normalnie” będzie różnić się w zależności od osoby. Niekoniecznie występuje jedna konkretna liczba wypróżnień, którą należy przyjmować za normę – jedni chodzą do łazienki częściej niż raz dziennie, inni tylko co drugi dzień, problemy z oddawaniem stolca – oddanie stolca jest trudne lub bolesne, skorelowane z bólami brzucha, zwiększonym parciem i nadwyrężaniem w celu oddania stolca, wzdęcia w obrębie jamy brzusznej i zwiększona ilość gazów. Wzdęcia Posiadanie wzdętego brzucha różni się od posiadania ogromnej ilości tkanki tłuszczowej zgromadzonej wokół talii, lecz w obu przypadkach brzuch wygląda jak u kobiety ciężarnej. Wzdęcia najczęściej są tymczasowe i spowodowane są nagromadzeniem powietrza w obrębie przewodu pokarmowego i jego rozciągnięciem na zewnątrz. Istnieje szereg różnych powodów, które skutkują wzdęciami – alergie, zaburzenia równowagi hormonalnej, dysfunkcje tarczycy, problemy z jelitami i wiele innych. Samo wzdęcie brzucha jest zwykle związane z problemami trawiennymi. Dla wielu osób przyczynami nadmiernego wydzielania gazu w jelitach są: niedostateczne trawienie białka (powodujące fermentację niektórych pokarmów), niezdolność do całkowitego rozłożenia cukrów i węglowodanów, brak równowagi we florze bakteryjnej jelit. W przewodzie pokarmowym znajdują się miliardy dobrych i złych bakterii, które utrzymują homeostazę, jeśli zostanie ona zaburzona może prowadzić to do występowania wzdęć i wydzielania nadmiernych ilości gazów. Przyczynami wzdęć oprócz wyżej wspomnianych są również: alergie pokarmowe lub nadwrażliwości – nietolerancja laktozy, żywność zawierająca gluten (większość pieczywa, makarony, bułki) i niektóre rodzaje węglowodanów zwane FODMAP. Dieta eliminacyjna może pomóc określić, które pokarmy powodują wzdęcia, ponieważ nie są odpowiednio rozkładane i trawione, SIBO – przerost bakterii w jelicie cienkim spowodowany często po zażyciu antybiotyków lub z powodu stanu zapalnego i złego trawienia, infekcje – stan zapalny w obrębie narządów miednicy, dróg moczowych i żołądkowo jelitowych może powodować wrażenie obrzmienia, niedrożność jelit – najczęściej występuje wraz z zaparciami, nudnościami i wymiotami, najczęściej spowodowana jest przez blizny lub inne zmiany w obrębie jelita cienkiego lub grubego, co skutkuje zablokowaniem stolca i płynów, nowotwory – jednym z objawów raka jelita grubego lub macicy jest wzdęcie, jeśli próbujesz wszystkich sposobów zmniejszenia dolegliwości i problemów trawiennych, a nic nie pomaga skonsultuj się z lekarzem. Wsparcie Omawiając najlepsze naturalne środki zapobiegające zaparciom i wzdęciom najlepiej podzielić je na produkty spożywcze, które należy jeść i których należałoby unikać, a także suplementy, które pomagają. Przy dostosowywaniu strategii żywieniowej zapobiegającej problemom trawiennym należałoby skupić się przede wszystkim na poprawnym funkcjonowaniu układu pokarmowego. Jeśli cierpisz na zaparcia lub wzdęcia włącz do swojej diety: Żywność o wysokiej zawartości błonnika - w codziennej diecie produkty, takie jak surowe owoce i warzywa, orzechy, ziarna i nasiona. Warto włączyć do diety słodkie ziemniaki, jabłka, gruszki, jagody, suszone śliwki, awokado, nasiona chia i nasiona lnu, nieprzetworzone zboża, brokuły, rośliny korzeniowe, Otręby – spożywanie 7-8 g otrąb owsianych jest zdrową alternatywą dla środków przeczyszczających, Zielone warzywa liściaste - zawierają nie tylko błonnik, ale są również bogatym źródłem magnezu, którego odpowiednia ilość jest kluczowa do utrzymywania perystaltyki jelit, Suszone śliwki i figi - mają wysoką zawartość błonnika i działanie przeczyszczające. Sorbitol zawarty w suszonych śliwkach jest słabo absorbowany przez jelita i działa jako osmotyczny środek przeczyszczający. Przy uporczywych zaparciach w kilka dni może pomóc je złagodzić, jednak musimy podchodzić do nich ostrożnie, bo zawierają sporo cukru, Szklankę ciepłej wody z cytryną - spożywana na czczo ma tendencję do pobudzania trawienia, Odpowiednia podaż płynów - jest kluczowa, aby błonnik mógł przejść przez przewód pokarmowy i utworzyć stolec. Zwiększając spożycie błonnika w swojej diecie nie zapominaj o zwiększeniu spożycia wody, aby usprawnić pasaż jelitowy. Spożywanie większej ilości błonnika przy niedostatecznym spożyciu wody może jeszcze pogorszyć zaparcia i bóle brzucha, Oliwę z oliwek, która działa jako smarujący środek przeczyszczający, co oznacza, że pokrywa ściany jelita i umożliwia łatwiejsze przechodzenie stolca. W czterotygodniowym badaniu u 50. osób z zaparciami podawano 4 ml oliwy z oliwek, oleju lnianego lub oleju mineralnego – w tym badaniu najlepiej wypadła oliwa z oliwek i olej mineralny w celu łagodzenia objawów zaparcia. Natomiast unikaj: Żywności wysokokalorycznej o niskiej zawartości błonnika i składników odżywczych, takiej jak sery, słodzone płatki zbożowe, frytki, fast foody, lody, Przetworów mięsnych – wędlin, parówek i produktów mrożonych o wysokiej zawartości sodu, Produktów smażonych – tłuszcze trans (zawarte w produktach smażonych, fast foodach i wyrobach cukierniczych) spowalniają przejście stolca przez jelita i upośledzają trawienie, Alkoholu – zwiększa on produkcję moczu i utratę płynów, co może pogorszyć zaparcia, Pasteryzowanych produktów mlecznych – wiele osób nie toleruje laktozy i może cierpieć na zaparcia z powodu nadmiernego spożycia produktów mlecznych, Mąk rafinowanych – taka mąka nie zawiera praktycznie żadnego błonnika, Kofeiny – w zależności od osoby wykazuje ona różne działanie na trawienie. U niektórych osób może ona zwiększać wytwarzanie moczu, co będzie się wiązało z odwodnieniem i potęgowaniem problemu, zaś u innych może poprawiać ruchy perystaltyczne poprzez stymulowanie skurczów mięśni. Kofeina działa na hormon gastrynę, która stymuluje komórki wydzielające kwas, stymulując w ten sposób trawienie i powodując ruchy perystaltyczne. Suplementy pomocne w leczeniu zaparć i wzdęć: Kiełkujące nasiona chia i siemię lniane są bogate w błonnik i zdrowe tłuszcze oraz pomagają absorbować wodę. Włącz do diety około 2-3 łyżek nasion (najlepiej namoczonych) dziennie popijając je odpowiednią ilością wody. Rozważ również włączenie oleju lnianego do codziennego jadłospisu, Nasiona babki płesznik są również bogate w błonnik i wspomagają formowanie stolca. W połączeniu z wodą ze względu na wysoką zawartość błonnika rozpuszczalnego łuska pęcznieje, co stymuluje skurcze jelit i pomaga przyspieszyć perystaltykę przewodu pokarmowego. Zaleca się spożywanie jednej łyżki stołowej raz dziennie, Błonnik zawarty w jabłkach i gruszkach ze względu na obecność pektyny, ale również sorbitolu wspomaga formowanie stolca, Magnez poprawia motorykę jelit, natomiast w dużych dawkach może wykazywać działanie przeczyszczające. Wodorotlenek magnezu jest jednym z najczęściej stosowanych osmotycznych środków przeczyszczających w Kanadzie. Mechanizm działania polega na tym, że wyższe dawki magnezu (zwłaszcza w formie wodorotlenku i tlenku) są słabo wchłaniane w jelitach, co powoduje, że więcej wody przedostaje się do światła jelita, co czyni je osmotycznym środkiem przeczyszczającym. Magnez aktywuje również cholecystokininę i syntezę tlenku azotu, które stymulują ruchy perystaltyczne. Nie jest zalecany dla osób z chorobą nerek lub serca, ponieważ może powodować zaburzenia równowagi elektrolitowej. Spożywaj około 250 mg 2-4 razy dziennie, Imbir działa jako stymulujący środek przeczyszczający i jest skuteczny w leczeniu dyspepsji czynnościowej, Olej rycynowy ze względu na zawartość kwasu rycynolowego, który jest wchłaniany przez jelita powoduje powstanie skurczu przesuwając stolec przez okrężnicę, Sok z aloesu zmniejsza stan zapalny w obrębie przewodu pokarmowego i poprawia częstotliwość wypróżnień. Jest naturalnym środkiem przeczyszczającym. Wystarczy 1-2 łyżki dziennie, ponieważ większa ilość może powodować skurcze brzucha i biegunki, Senes – roślina kwitnąca z rodziny motylkowatych, popularna w herbatkach przeczyszczających. Sennozydy zwiększają ilość wody w jelitach i skurcze w okrężnicy, Wiele substytutów cukru nie jest wchłanianych przez jelita, co pozwala im działać jako osmotyczne środki przeczyszczające, gdy spożywane są w dużych ilościach. Zalicza się do nich mannitol, ksylitol i sorbitol – spożywane w nadmiarze wykazują efekt przeczyszczający, Probiotyki wspomagają utrzymanie zdrowia jelit, co jest elementem kluczowym w leczeniu zaparć i wzdęć. Podczas przerostu bakterii beztlenowych, które namnażają się w momencie niewystarczającej ilości bakterii prozdrowotnych, mogą pojawiać się dolegliwości związane z nadmierną fermentacją jelitową. Szczepy takie jak Lactobacillus plantarum, Bifodobacterium breve i Bifidobacterium animalis podawane przez 30 dni zmniejszają ilość twardych stolców, co ułatwia pasaż jelitowy, zmniejszają również wzdęcia, bóle brzucha i ogólny dyskomfort trawienny. Podsumowując, jeśli chcesz pozbyć się problemu zaparć i wzdęć włącz do swojej diety odpowiednią ilość błonnika i wody, zacznij się ruszać, zredukuj ilość stresu i ewentualnie włącz suplementy, które usprawnią trawienie. BIBLIOGRAFIA:
Nortmate Green Mini to idealne rozwiązanie dla jedzeniowych sprinterów. Wydłuża ona czas spożycia posiłku nawet 15-krotnie w stosunku do podania pokarmu w standardowej misce. jedzenie z takiego naczynia zapobiega problemom wynikającym z łapczywego jedzenia. Zawiera ona 32 zaokrąglone wypustki o różnej wielkości i wysokości
Fachowe piśmiennictwo wskazuje, że objawy ze strony przewodu pokarmowego, takie jak wzdęcia brzucha oraz oddawanie nadmiernej ilości gazów są bardzo rozpowszechnione w dzisiejszym społeczeństwie. Jak bowiem wykazano, blisko 30% ogólnej populacji dorosłych zgłasza notoryczne występowanie wspomnianych symptomów jelitowych, przy czym są one szczególnie charakterystyczne dla pacjentów z zespołem jelita drażliwego (IBS). Przyczyny wzdęć i gazów jelitowych Do najczęstszych przyczyn wzdęć i gazów jelitowych należą: zespół jelita nadwrażliwego, celiakia, nietolerancja laktozy, fruktozy i innych węglowodanów, niewydolność trzustki, gastropareza (zaburzenie opróżniania żołądka, które prowadzi do zalegania pokarmu), cukrzyca, niedoczynność tarczycy, otyłość, twardzina układowa (przewlekła choroba tkanki łącznej, która może przyczyniać się do włóknienia jelit, czego konsekwencją są zaparcia i zespół złego wchłaniania), idiopatyczna rzekoma niedrożność jelit, przerost bakteryjny jelita cienkiego (SIBO), dysbioza jelitowa, zaparcia stolca, ostre zapalenie żołądka i jelit, nowotwory żołądka, rak jelita grubego, nowotwory jajników, stan po zabiegach chirurgicznych, wodobrzusze, nadwrażliwość trzewna, dyssynergia brzuszno-przeponowa, zaburzenia psychiczne, nadmierne połykanie powietrza (aerofagia), niewłaściwy sposób odżywiania (np. spożywanie ciężkostrawnych potraw, smażonej żywności oraz dużych ilości składników z grupy FODMAP), niektóre leki (np. środki antydepresyjne, leki z grupy blokerów kanału wapniowego). Co powinno nas wyraźnie zaniepokoić w sytuacji, gdy często odczuwamy wzdęcia i gazy? Postępująca utrata masy ciała. Krwawienie z odbytu. Ból brzucha. Zmiana częstości oddawania stolca i/lub jego konsystencji. Objawy jelitowe po spożyciu określonych produktów żywnościowych. Nieprawidłowości w ostatnich podstawowych badaniach diagnostycznych. Czy dieta może złagodzić wzdęcia brzucha i nadmierne powstawanie gazów? Rola terapii dietetycznej w leczeniu omawianych objawów jelitowych jest absolutnie kluczowa i zazwyczaj jest wprowadzana już na samym początku postępowania leczniczego. Głównym celem interwencji żywieniowej jest identyfikacja pokarmów, których pacjent nie toleruje, a tym samym ograniczenie nadmiernej fermentacji niestrawionych resztek pokarmowych. Stąd w pierwszej kolejności wprowadza się dietę lekkostrawną, która znacząco ogranicza spożycie błonnika pokarmowego oraz potraw tłustych, smażonych, wędzonych, peklowanych, jak również żywności o wysokim stopniu przetworzenia (np. słodycze, słone przekąski, dania typu fast food, słodkie napoje gazowane). Jeżeli wspomniana zmiana sposobu odżywiania nie przyniesie wyraźnej poprawy objawów po kilku tygodniach jej stosowania, należy wówczas zaproponować pacjentowi dietę z niską zawartością składników z grupy FODMAP. Czym charakteryzuje się dieta low-FODMAP? Podstawą diety o małej podaży FODMAP jest istotne ograniczenie spożycia łatwo fermentujących, krótkołańcuchowych węglowodanów, w tym galakto- i fruktooligosacharydów (GOS i FOS), dwucukrów (laktozy), monocukrów (fruktozy) oraz polioli (np. sorbitolu, mannitolu, erytrytolu i ksylitolu). Które pokarmy eliminuje się w pierwszej fazie diety low-FODMAP? Owoce (np. jabłka, śliwki, wiśnie, czereśnie, jeżyny, gruszki, brzoskwinie, morele, nektarynki, mango, kaki, liczi, granat, arbuz, grejpfruty, awokado, figi, daktyle, owoce suszone). Warzywa (np. fasola, groch, soczewica, soja i jej przetwory, cebula, czosnek, kapusta, brokuły, karczochy, kalafior, kukurydza, groszek, szparagi, groszek cukrowy, buraki, kapusta, seler, białą część pora, bataty, hummus, kapusta kiszona). Nabiał zawierający laktozę (np. sery twarogowe, serek wiejski, mleko krowie, owcze, kozie, jogurty, maślanki, kefiry, lody). Produkty zbożowe, ziarna, orzechy (np. wszystkie produkty z pszenicy, jęczmienia, żyta oraz orzechy nerkowca, pistacje, mąka migdałowa). Substancje słodzące (np. miód, erytrytol, ksylitol, mannitol, sorbitol, fruktoza, syrop glukozowo-fruktozowy, syrop z agawy, inulina). Inne składniki diety (np. grzyby, gumy do żucia, karob, korzeń cykorii, piwo, wino, rum, słodzone napoje, słodycze, dżemy z owoców jagodowych, marmolady z czarnych porzeczek). W jaki sposób działa dieta low-FODMAP? Warto podkreślić, że związki z grupy FODMAP cechują się wysoką aktywnością osmotyczną i są jedynie w minimalnym stopniu wchłaniane w jelicie cienkim, dlatego ulegają fermentacji bakteryjnej do krótkołańcuchowych kwasów tłuszczowych w jelicie grubym. Obecnie dobrze wiadomo, że produkty żywnościowe obfitujące w słabo wchłanialne węglowodany zaliczane do grupy FODMAP mogą u niektórych osób: nasilać wytwarzanie gazów jelitowych (wodoru, metanu i dwutlenku węgla), obniżać pH światła jelita grubego, modyfikować skład mikrobioty jelitowej, zmieniać funkcje nabłonka jelita grubego, powodować rozwój miejscowej reakcji zapalnej. Czy dieta low-FODMAP jest skuteczna? W licznych badaniach z udziałem osób chorujących na IBS wykazano, iż dieta low-FODMAP przynosi wielu pacjentom ulgę od uciążliwych objawów jelitowych, takich jak ból brzucha, wzdęcia, nadmierne oddawanie gazów oraz biegunka. Według aktualnego stanu wiedzy od 50 do nawet 80% pacjentów z zespołem jelita nadwrażliwego obserwuje wyraźne korzyści zdrowotne wskutek zastosowania diety o niskiej podaży związków z grupy FODMAP. Warto również zauważyć, że dieta uboga w łatwo fermentujące węglowodany z grupy FODMAP może być niezwykle pomocnym narzędziem w walce z uciążliwymi objawami ze strony przewodu pokarmowego, które wynikają z podejmowania długotrwałego wysiłku fizycznego przez osoby trenujące dyscypliny sportowe o charakterze wytrzymałościowym (np. bieganie na długich dystansach). Czy długotrwałe stosowanie diety low-FODMAP jest bezpieczne? Permanentne stosowanie diety o skrajnie niskiej podaży składników z grupy FODMAP nie jest zalecane przez jej twórców, a więc naukowców z Uniwersytetu Monash w Australii. Jak się bowiem okazuje, nieustanne unikanie w diecie słabo wchłanialnych węglowodanów z grupy FODMAP może przyczyniać się do niekorzystnego obniżenia liczebności bifidobakterii w przewodzie pokarmowym, co jest w szczególności związane z ograniczeniem spożycia frukto- i galaktooligosacharydów o aktywności prebiotycznej, które naturalnie stymulują ich rozwój. Ponadto należy pamiętać, iż dieta low-FODMAP składa się z trzech odrębnych faz, dlatego pozostawanie przez zbyt długi okres czasu w pierwszej fazie eliminacyjnej (bardzo restrykcyjnej) może prowadzić do niedoborów energii oraz cennych dla organizmu składników odżywczych. Podsumowanie Wzdęcia brzucha i oddawanie nadmiernej ilości gazów w ciągu dnia to dwa powszechnie występujące objawy jelitowe, których nie należy absolutnie bagatelizować, ponieważ mogą być ściśle związane z istniejącą chorobą (zwłaszcza przewodu pokarmowego). Rola diety w łagodzeniu niepokojących symptomów ze strony przewodu pokarmowego jest niepodważalna i dlatego powinna ona być wprowadzona po konsultacji z wykwalifikowanym specjalistą już na samym początku terapii leczniczej. Obecnie jednym z najskuteczniejszych sposobów odżywiania u pacjentów z uciążliwymi objawami jelitowymi jest dieta o niskiej podaży łatwo fermentujących węglowodanów z grupy FODMAP, której skuteczność wykazano u ponad połowy osób chorujących na zespół jelita drażliwego. Źródła: Gulbicka P., Grzymisławski M.: Wzdęcia brzucha – najczęstsze przyczyny i postępowanie. Piel. Zdr. Publ. 2016, 6, 1, 69–76. Lacy Gabbard MD, and Michael D. Crowell Pathophysiology, evaluation, and treatment of bloating: hope, hype, or hot air? Gastroenterol Hepatol (N Y). 2011 Nov;7(11):729-39. Iovino P., Bucci C., Tremolaterra F., et al.: Bloating and functional gastro-intestinal disorders: where are we and where are we going? World J Gastroenterol. 2014 Oct 21;20(39):14407-19. Mari A., Backer Mahamid M., et al.: Bloating and Abdominal Distension: Clinical Approach and Management. Adv Ther. 2019 May;36(5):1075-1084. Peng Juraschek Appel et al.: Effects of the DASH Diet and Sodium Intake on Bloating: Results From the DASH-Sodium Trial. Am J Gastroenterol. 2019 Jul;114(7):1109-1115. Altobelli E., Del Negro V., Angeletti et al.: Low-FODMAP Diet Improves Irritable Bowel Syndrome Symptoms: A Meta-Analysis. Nutrients. 2017 Sep; 9(9): 940. Jakie jedzenie na grilla? Przede wszystkim, produkty grillowane nie powinny zawierać konserwantów, np. azotyn sodu i potasu, których aktywność kancerogenna wzrasta wraz z obróbką… Zobacz więcej
Leki na wiatry. Poza profilaktyką można stosować leki na gazy. Leki te zwierają simetikon lub dimetikon - związki ułatwiające rozpuszczanie pęcherzyków gazu, poprawiając tym samym wydzielanie gazów lub resorpcję do krwi. Leki, które stosujemy na wiatry zaliczymy: Espumisan - dostępny jako kapsułki lub granulki, które można
Jeśli nie cierpisz na nieżyt żołądka, możesz korzystać z właściwości cynamonu, który dodany do wielu potraw i napojów pomoże Ci zwalczyć krępujące i wzdęcia to bardzo powszechne problemy trawienne, najczęściej wywoływane przez niestrawność, alergie pokarmowe czy inne poważniejsze dolegliwości. Nie są traktowane jako choroba sama w sobie, jednak mogą być na tyle uciążliwe, że konieczna okaże się wizyta u są wywoływane przez konkretny rodzaj bakterii zamieszkujących nasze jelita i są zazwyczaj mieszanką wodoru, dwutlenku węgla i metanu, stąd też bierze się ich nieprzyjemny zapach. Chcesz zwalczyć te dolegliwości w naturalny sposób? Przeczytaj ten jelita nie produkują nadmiaru gazów, gdyż łatwo radzą się z ich wydalaniem. Kiedy jednak borykasz się z problemami trawiennymi, nagromadzone w jelitach bakterie mogą prowadzić do kumulacji gazów o nieprzyjemnym zapachu, co jest bardzo wstydliwe i to nic nadzwyczajnego i od czasu do czasu zdarzają się każdemu, jeśli jednak jest to dla Ciebie bardzo nieprzyjemny i stresujący problem, być może czas sięgnąć po zdecydowane środki. Poniżej znajdziesz 6 domowych sposobów, by uporać się z takimi dolegliwościami jak wzdęcia i na gazy i wzdęciaKorzeń imbiru to znany od wieków sposób na poprawienie trawienia, neutralizację stanu zapalnego i zwalczenie gazów. Nie wahaj się i sięgnij po to niezwykle skuteczne naturalne spożywać imbir?Aby zwalczyć gazy pojawiające się po posiłku, możesz spróbować żuć kawałek imbiru jeszcze przed jedzeniem. Jeśli jednak chcesz w pełni skorzystać z jego właściwości, najlepiej będzie przyrządzić herbatę 4 plasterki świeżego korzenia imbiru 1 szklanka wody Sposób przygotowania Doprowadź wodę do wrzenia i dodaj imbir. Zaparzaj przez 5 minut. Pozostaw do ostygnięcia, następnie odcedź. Pij herbatę 2-3 razy dziennie. Czosnek na wzdęciaCzosnek także wspomaga procesy trawienne i zwalcza stan zapalny, dzięki czemu pomoże Ci uporać się ze wzdęciami i podrażnieniem jelit. Najlepiej jest jeść surowy czosnek, aby wykorzystać 100% jego zwalczyć gazy jedząc czosnek? Rozgnieć kilka ząbków czosnku aż uzyskasz pastę. Wymieszaj ją z odrobiną czarnego pieprzu i kminku, a następnie zalej ciepłą wodą. Odcedź napój, pozostaw do ostygnięcia. Pij 2-3 razy dziennie. Koper włoskiKoper włoski , zwany także fenkułem, to doskonała roślina jeśli chodzi o zwalczanie stanu zapalnego jamy brzusznej wywołanego nadmiarem gazów wykorzystać koper włoski? Dodaj łyżkę stołową nasion kopru do szklanki ciepłej wody. Doprowadź do wrzenia, gotuj przez 5 minut. Następnie odcedź i wypij. Inna opcja to uprażenie nasiona. Następnie zmiel prażone nasiona i wymieszaj z cukrem i psyllium, naturalnym błonnikiem. Taką mieszankę jedz codziennie rano i wieczorem. Herbata cynamonowa na wzdęcia i gazyCynamon jest naturalnym antybiotykiem – działa antybakteryjnie i antywirusowo, dzięki czemu doskonale radzi sobie z bakteriami wywołującymi kumulację gazów jelitowych i odpowiedzialnych za ich nieprzyjemny wykorzystać cynamon?Przede wszystkim regularnie dodawaj mielony cynamon do różnych deserów, smoothie i innych przepisów. Dodatkowo przygotuj herbatę cynamonową, która zapewni Ci najszerszą gamę właściwości 3 laseczki cynamonu 1 szklanka wody Sposób przygotowania Dodaj cynamon do naczynia z wodą. Doprowadź do wrzenia i od razu zdejmij ze źródła ciepła. Pozostaw do zaparzenia. Pij szklankę tego napoju każdego dnia. OstrzeżeniaZrezygnuj z tego sposobu, jeśli cierpisz na wrzody lub nieżyt żołądka. Cynamon może podrażniać i pogorszyć Twój stan zdrowia. Unikaj go także jeśli jesteś w ciąży, a jeśli zażywasz jakieś leki, skonsultuj się z lekarzem czy cynamon jest dla Ciebie bezpiecznym rozwiązaniem. Przeczytaj również: Cynamon i imbir – napój pomagający pozbyć się kaszluZwalcz gazy miętąMięta to jedna z tych roślin leczniczych niemal niezbędnych do zwalczania dolegliwości trawiennych i żołądkowych. Dokładnie tak samo jest również w przypadku wzdęć i spożywać miętę?Gdy tylko poczujesz pierwsze objawy gazów czy niestrawności, możesz rzuć kilka listków świeżej mięty. Dla lepszego efektu polecamy także herbatę miętową posłodzoną świeże liście mięty 1 szklanka wody 1 łyżeczka miodu Sposób przygotowania Doprowadź wodę do wrzenia, dodaj liście mięty i pozostaw do zaparzenia na 5 minut Odcedź napój i dodaj łyżeczkę miodu dla smaku. Sposób na gazy – soda i cytrynaPołączenie sody oczyszczonej i soku z cytryny to niezwykle skuteczny sposób na gazy i wzdęcia, a także inne dolegliwości trawienne, np. wykorzystać sodę i cytrynę?Jest to bardzo prosty do przygotowania domowy napój gazowany. Oto przepis:Składniki sok z jednej cytryny 1/2 łyżeczki sody oczyszczonej 1/2 szklanki wody Sposób przygotowania Wymieszaj dokładnie wszystkie składniki i wypij od razu po przygotowaniu. To może Cię zainteresować ... Sięgaj po warzywa i ryby! Warzywa to największy sprzymierzeniec w walce z cellulitem. Dieta na cellulit powinna zawierać produkty roślinne w każdym posiłku. Warzywa nie są kaloryczne, a jednocześnie bogate są w cenne witaminy i składniki odżywcze. Kasze zawierać będą nieco więcej kalorii, ale też mnóstwo minerałów. Witam, dieta wegetariańska obfituje w produkty roślinne. Te z kolei są źródłem błonnika. Nie strawiona część pokarmu zawierająca błonnik ulega w jelicie grubym fermentacji przy udziale bakterii jelitowych. Stąd takie dolegliwości jak wzdęcia i gazy. Im więcej błonnika w diecie, tym dolegliwości większe. Znaczenie ma też rodzaj błonnika. Produkty szczególnie wzdymające, to pieczywo pełnoziarniste, kasza gryczana, kapustne (kapusta, brukselka, kalafior, brokuł), strączkowe (fasola szparagowa, nasiona fasoli, grochu, soczewicy, soi) z owoców gruszki. Produkty zwierzęce nie mają błonnika, ale np. jogurt lub kefir mogą działać wzdymajco, gdyż zawierają bakterie kwasu mlekowego lub inne szczepy bakteryjne specjalnie dodawane przez producentów. Więcej na temat produktów fermentowanych można przeczytać na UUPfRII.
  • 4m3snk1h7u.pages.dev/132
  • 4m3snk1h7u.pages.dev/356
  • 4m3snk1h7u.pages.dev/70
  • 4m3snk1h7u.pages.dev/111
  • 4m3snk1h7u.pages.dev/31
  • 4m3snk1h7u.pages.dev/263
  • 4m3snk1h7u.pages.dev/121
  • 4m3snk1h7u.pages.dev/389
  • 4m3snk1h7u.pages.dev/183
  • dieta przeciw wzdęciom i gazom