Zastanawiasz się, jaki sposób udokumentowania zakupu samochodu jest bardziej korzystny? O ile sprzedający jest płatnikiem VAT, wyjścia są dwa – zakup na fakturę VAT lub na fakturę VAT-marża. Z czym to się wiąże? Zakup samochodu na fakturę VAT Zakup samochodu na fakturę VAT ma dwie podstawowe zalety. Pierwsza z nich ucieszy tylko kupujących, którzy sami płacą podatek VAT, natomiast druga ucieszy również tych, którzy nie są płatnikami tego podatku. Jeśli jesteś czynnym płatnikiem VAT, zakup na fakturę będzie się wiązał z możliwością odliczenia podatku od zakupu, zgodnie z kwotą podatku wyszczególnioną na fakturze. W jakiej wysokości? To zależy. Jeśli zamierzasz korzystać z samochodu zarówno w celach prywatnych, jak i służbowych, wtedy możesz odliczyć połowę tej kwoty. Czyli z prostego rachunku wychodzi, że dzięki temu wróci do Ciebie 11,5 proc. środków wydanej na zakup (23% : 2). Jednak po spełnieniu pewnych warunków (wykorzystanie jedynie w celach firmowych, zgłoszenie pojazdu do urzędu skarbowego na formularzu VAT-26, prowadzenie kilometrówki, sporządzenie regulaminu użytkowania pojazdu) będziesz mógł odliczyć 100 proc. Podatku, czyli do twojej kieszeni wróci 23 proc. kwoty poświęconej na zakup auta. Druga zaleta to uniknięcie płacenia podatku PCC. Niezależnie od tego, czy prowadzisz działalność, czy nie jesteś czynnym płatnikiem VAT, zakup samochodu na fakturę zwalnia Cię z obowiązku płacenia podatku od czynności cywilno-prawnych (PCC) w wysokości 2 proc. wartości zakupu. PCC przy zakupie samochodu – tutaj znajdziesz więcej informacji o tym podatku Zakup samochodu na fakturę VAT-marża W tym wypadku przy zakupie też otrzymujesz fakturę, jednak różni się ona nieco od zwykłej faktury VAT. Nie ma na niej bowiem wyszczególnionej kwoty podatku VAT. W kosekwencji od zakupu nie odliczysz tego podatku. Na pocieszenie pozostaje fakt, że taki rodzaj faktury także zwalnia z obowiązku uiszczania podatku PCC. Faktura VAT, VAT-marża a amortyzacja samochodu Dla osób prowadzących działalność gospodarczą istotna może być także kwestia odpisów amortyzacyjnych (o ile nabywca po zakupie “na firmę” zdecyduje się ująć samochód w ewidencji środków trwałych). W przypadku faktury VAT podstawą do wyliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych (wartość początkowa pojazdu) stosuje się kwotę netto, natomiast w przypadku faktury VAT-marża podstawą będzie kwota brutto. Jak widać dzięki temu miesięczny odpis amortyzacyjny będzie wyższy niż w przypadku zakupu na fakturę VAT, co może częściowo zniwelować stratę wynikającą z niemożności odliczenia VAT przy zakupie.
Sprzedaż samochodów za pośrednictwem komisu wiąże się z wystawieniem dwóch rodzajów faktur. Jedną z nich jest zwykła faktura na zasadach ogólnych, a druga to faktura VAT marża. Jak należy prawidłowo rozliczyć sprzedaż samochodu poprzez wystawioną fakturę VAT marża? Na skróty Czym jest umowa komisowa?Faktura VAT marża stosowana w komisie samochodowymCzym jest faktura VAT marża?Ewidencja faktury VAT marża Czym jest umowa komisowa? Uczestnikami umowy komisowej są: pośrednik, czyli komisant oraz dostawca towaru, czyli komitent. Zadaniem osoby przyjmującej zlecenie (komisanta) jest sprzedaż samochodu w imieniu własnym, ale na rachunek zlecającego (komitenta). Oznacza to, że komisant zobowiązuje się w ramach prowadzonej działalności do kupna lub sprzedaży rzeczy ruchomych na rachunek komitenta, ale wykonuje to w imieniu własnym (art. 765 KC). Za wykonaną usługę otrzymuje wynagrodzenie w formie prowizji, która staje się należna po sprzedaży danej rzeczy i przekazaniu zapłaty komitentowi (art. 772 KC). Obowiązująca w Polsce zasada swobody umów daje stronom pewną swobodę w regulowaniu wzajemnych praw i obowiązków, oczywiście w ramach obowiązującego prawa i zasad współżycia społecznego. Wszelkie obowiązki i uprawnienia wynikające z podpisanej umowy komisowej określone zostały w Kodeksie cywilnym, a dokładniej w art. 765 – 773 VAT marża stosowana w komisie samochodowym Sprzedaż komisowa może podlegać opodatkowaniu VAT na zasadach ogólnych lub na zasadzie opodatkowania marży. Przez wydanie towarów, zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy o VAT należy rozumieć przekazanie ich: na podstawie umowy komisu pomiędzy komitentem, a komisantem przez komisanta osobie trzeciej komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta stanowiących dostawę towarów, która rodzi obowiązek podatkowy w VAT. Rozliczenie sprzedaży na podstawie marży wymaga spełnienia określonych warunków. W tym wypadku należy spojrzeć do art. 120 ust. 4 ustawy o VAT, w którym zostało wyjaśnione jakie towary należy uważać za towary używane przez towary używane rozumie się ruchome dobra materialne nadające się do dalszego użytku w ich aktualnym stanie lub po naprawie, inne niż określone w pkt 1-3 oraz inne niż metale szlachetne lub kamienie szlachetne (CN 7102, 7103, 7106, 7108, 7110, 7112). W przypadku podatnika, który dokonuje dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków nabytych wcześniej przez tego podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności celem odsprzedaży, to podstawę opodatkowania stanowić będzie marża będąca różnicą między kwotą sprzedaży, a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podstawie przytoczonego przepisu widać, że opodatkowanie w przypadku marży jest ograniczone tylko do określonej kategorii towarów używanych. Dodatkowo, aby można było skorzystać z marży, samochód powinien być nabyty od jednej z niżej wymienionych osób: osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, niebędącej podatnikiem, o którym mówi art. 15 ustawy o VAT, osoby niebędącej podatnikiem podatku od wartości dodanej (zgodnie z regulacjami obowiązującymi w innym państwie członkowskim UE) podatnika, o którym mówi art. 15 ustawy o VAT, jeżeli dostawa samochodu była zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 (zwolnienie przedmiotowe) lub art. 113 ustawy o VAT (zwolnienie podmiotowe) podatnika podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa samochodu była opodatkowana podatkiem od wartości dodanej na zasadach odpowiadających szczególnej procedurze marży i dodatkowo nabywca posiada dokumenty jednoznacznie potwierdzające nabycie samochodu na tych zasadach podatnika, który korzysta ze szczególnej procedury pozwalającej na opodatkowanie marży. Czym jest faktura VAT marża? Faktura VAT marża to szczególny rodzaj dokumentu, który powinien zawierać określone elementy, takie jak: imiona i nazwiska lub nazwy sprzedawcy oraz nabywcy razem z ich adresami numer NIP sprzedawcy numer NIP nabywcy data dokonania sprzedaży data wystawienia kolejny numer faktury nazwa towaru lub usługi jednostka miary ilość sprzedanych towarów/rodzaj wykonanych usług ogólna kwota należności odpowiednie oznaczenie faktury „procedura marży – towary używane”. Od 1 października 2020 roku, faktura VAT marża dokumentująca sprzedaż towarów używanych musi posiadać w nowym JPK_V7, oznaczenie kodem MR_UZ. Podany kod wykazuje się w części ewidencyjnej pliku JPK. Nie trzeba go podawać na fakturze więcej: procedury podatkowe w JPK faktury VAT marża Wystawiona faktura VAT marża powinna być ujęta w specjalnej ewidencji, którą podatnik musi prowadzić niezależnie od ewidencji służącej do ujmowania sprzedaży ogólnej, dlatego też przedsiębiorca ma obowiązek prowadzenia dwóch ewidencji. Ta, w której ewidencjonowany jest obrót na podstawie marży, powinna zawierać następujące dane: wartość nabycia towaru rozliczanego na podstawie marży numer i dane dokumentu określającego cenę nabycia wartość sprzedawanego towaru data sprzedaży dane nabywcy wartość marży netto kwota VAT wartość marży brutto. Prowadzona ewidencja powinna być dostosowana do potrzeb podatnika. Potwierdzeniem tego jest pismo Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 14 marca 2012 roku o numerze IBPP4/443-1641/11//AŚ o treści: Obowiązek prowadzenia ewidencji to jeden z podstawowych wymogów, jakie ustawodawca nałożył na podatników VAT, a dane, jakie powinny zawierać ewidencje prowadzone przez podatników, mają przede wszystkim umożliwić prawidłowe sporządzenie przez nich deklaracji dla podatku od towarów i usług. Podatnik winien prowadzić przede wszystkim ewidencję sprzedaży i ewidencję zakupów, a ponieważ ustawodawca nie określił wymogów co do formy prowadzenia ewidencji, podatnik sam powinien zaplanować taki sposób jej prowadzenia, który ułatwi terminowe sporządzenie deklaracji podatkowej na podstawie zgromadzonych w ewidencjach danych. Dane, które podatnik wpisuje do deklaracji składanej w urzędzie skarbowym, stanowią odzwierciedlenie danych wynikających z prowadzonych przez niego ewidencji. Całość ewidencji powinna być dostosowana do potrzeb podatnika. Data publikacji: 2020-10-12, autor: FakturaXLicZFw.